Γεννημένος από μια από τις πιο γνωστές οικογένειες του Πιτυούς – την οικία της οποίας μάλιστα στην παλιά «μέσα» πλατεία της Απλάδας, είχε επιτάξει ο Οθωμανικός στρατός κατοχής, ως κατοικία του τελευταίου στρατιωτικού διοικητή της Χίου Ζιχνή Μπέη κατά τα γεγονότα του 1912 – ο δάσκαλος Γιώργος Χειλάς, έδεσε το όνομα του για πάντα με την ιστορία του χωριού του, καταγράφοντας την και συνάμα γενόμενος τμήμα της, με το συνολικό ερευνητικό έργο του.
Συγγραφέας πλήθος κειμένων, άρθρων και παρεμβάσεων, μελετητής της τοπικής ιστορίας του Πιτυούς και της Χίου, ακούραστος ερευνητής των διάσπαρτων και αταξινόμητων ιστορικών πηγών και πρωτοπόρος της καταγραφής των προσωπικών αφηγήσεων των χωριανών ήδη από τη δεκαετία του 50. Μας άφησε τουλάχιστον δύο πολύτιμα βιβλία οδηγούς στην ιστορία του Πιτυός.
Το πρώτο, δυσεύρετο και εξαντλημένο από καιρό με τίτλο, Πιτυός: H Iστορία του Xωριού μου, ιδιωτική έκδοση Αθήνα 1989. Αποτελεί ένα μοναδικό πλούτο πληροφοριών για το Πιτυός συγκεντρώνοντας σε ένα συμπαγή τόμο πλήθος πληροφοριών, ιστορικών γεγονότων, αφηγήσεων, μύθων, μελέτη αρχειακών πηγών, φωτογραφιών κλπ
Το δεύτερο, το Κύκνειο Άσμα του, η αυτοβιογραφία του με τίτλο: Η Εικόνα μιας ζωής, τι Έμαθα, τι Δίδαξα, τι Έπραξα (Χίος 2010, εκδ. ΑλφαΠι) στην οποία μπορεί κανείς να δει την ζωή και το έργο του.
Στο Πιτυός εργάστηκε ως δάσκαλος από το 1949 έως το 1958. Την ίδια εποχή, διετέλεσε εξέχον μέλος της Επιτροπής αναστήλωσης και προβολής της Ιεράς Μονής Μουνδών- Διευχών αλλά και της Φιλοδασικής Ένωσης Χίου. Κατά τη δεκαετία του 80 έδωσε μάχη για να λυθεί το στεγαστικό πρόβλημα του Α Δημοτικού σχολείου Χίου στο οποίο υπηρετούσε κατά τα τελευταία χρόνια της εκπαιδευτικής του θητείας ως διευθυντής. Ακόμη και αργότερα, ως συνταξιούχος συνέχισε να ασχολείται με τα κοινά και είναι με δική του παρέμβαση προς το ΥΠΕΧΩΔΕ το 2004 και την υφυπουργό Ροδούλα Ζήση, που οι κάτοικοι των χωριών της Χίου απαλλάχθηκαν από μια σειρά γραφειοκρατικές διαδικασίες και κόστη για άδειες μικρής κλίμακος σε εργασίες συντήρησης των αγροκτημάτων τους.
Τιμήθηκε από διάφορους φορείς: Εθνικό Ίδρυμα, Ιερά Μητρόπολη Χίου, Δ/νση Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Χίου, Δήμο Καρδαμύλων, Εκπολιτιστικούς και Μορφωτικούς Συλλόγους Χίου και Αθηνών, κ.α.
Ήταν παντρεμένος με την επίσης δασκάλα Αλεξάνδρα Σαρρή Χειλά από την Κρήτη, με την οποία γνωρίστηκαν στα δύσκολα χρόνια του πολέμου όταν της τελευταίας έλαχε ο πρώτος διορισμός της στο Πιτυός παραμονές της 28ης Οκτωβρίου 1940 και αποκλείστηκε εκεί.